اثر هیپوگلیسمیک و هیپولیپیدمیک، وابسته به زمان مصرف موسیر در موش صحرایی دیابتی

سابقه و هدف: دیابت قندی از مهمترین عوامل خطر برای وقوع برخی بیماریها محسوب می شود. کاهش دادن سطح گلوکز و لیپیدهای سرم در بیماران دیابتی با استفاده از گیاهان دارویی از اهمیت بالینی زیادی برخوردار میباشد. لذا این مطالعه به منظور بررسی اثر ضد دیابتی و وابسته به زمان مصرف موسیر انجام شد.مواد و روشها: این مطالعه تجربی بر روی 40 سر موش صحرایی نر نژاد ویستار به وزن 340-250 گرم که به 4 گروه کنترل، کنترل تحت درمان با گیاه، دیابتی و دیابتی تحت درمان با گیاه تقسیم شدند، انجام گردید. دو گروه تحت تیمار از غذای موش حاوی گیاه به مدت 8 هفته استفاده نمودند. برای دیابتی نمودن موشها از استرپتوزوتوسین به میزان 60 میلی گرم بر کیلوگرم استفاده شد. میزان گلوکز و لیپیدهای سرم قبل از بررسی و در هفته های 4 و 8 پس از بررسی به روشهای آنزیمی متداول اندازه گیری و گروهها با هم مقایسه شدند. یافته ها: در گروه دیابتی تحت درمان میزان گلوکز سرم بطور معنی دار، در هفته های 4 و 8 به ترتیب به میزان 8/29 و 2/56% کمتر از گروه دیابتی درمان نشده بود (005/0>p و 01/0>p). بعلاوه، سطح کلسترول توتال در همین هفته ها در گروه دیابتی تحت تیمار کاهش معنیدار در مقایسه با گروه دیابتی درمان نشده به ترتیب به میزان 3/38% و 1/47% نشان داد (01/0>p). همچنین سطح تری گلیسیرید سرم در گروه دیابتی تحت تیمار در مقایسه با گروه دیابتی فقط در هفته 8 بطور معنی دار و به میزان 9/30% کمتر بود (05/0>p). از طرف دیگر، درمان موشهای دیابتی با گیاه، تغییر معنی دار و مطلوب کلسترول HDL در مقایسه با موشهای دیابتی ایجاد ننمود و از نظر کلسترول LDL نیز مشخص شد که تیمار موشهای دیابتی با گیاه موجب کاهش معنی دار این پارامتر در هفته های 4 و 8 نسبت به گروه دیابتی درمان نشده به ترتیب به میزان 1/39% و 5/42% می گردد (01/0>p).نتیجه گیری: نتایج مطالعه نشان داد که تجویز خوراکی موسیر به صورت وابسته به زمان دارای اثر هیپوگلیسمیک بوده و موجب تغییر سودمند در چربیهای خون به جز کلسترول HDL می شود.